Ονομάζομαι Ευαγγελία Σταυριανίδου και φέτος εκπροσώπησα το σχολείο μου, το 1ο ΓΕ.Λ Κατερίνης, στην ΚΗ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων ως έφηβος βουλευτής του νομού Πιερίας, από 1 έως 4 Ιουλίου 2024. Στο πρόγραμμα αυτό κλήθηκα εγώ όπως και πολλοί μαθητές από όλη την Ελλάδα να προβληματιστούμε για διάφορα θέματα που αφορούν γενικότερα την κοινωνία στην οποία ζούμε.
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος υλοποιήθηκαν πολλά βιωματικά εργαστήρια που συνέβαλαν στο να γνωριστούμε καλύτερα, συζητήσεις, συνεδριάσεις στις επιτροπές και τέλος η παρουσίαση των πορισμάτων των επιτροπών στην ολομέλεια της Βουλής.
Αναλυτικότερα: Από τη Δευτέρα το απόγευμα που συναντηθήκαμε στο ξενοδοχείο, ξεκίνησε η μεταξύ μας γνωριμία με εκπαιδευτικά «παιχνίδια» που σχεδίασαν και υλοποίησαν οι άνθρωποι του Ιδρύματος της Βουλής.
Την επόμενη ημέρα φιλοξενηθήκαμε στο Μουσικό Σχολείο Αθηνών όπου ξεκινήσαμε να συζητούμε το θέμα μας: «Συμμετέχουμε, Συνδιαλεγόμαστε, Συμπράττουμε για τον Πολιτισμό». Η ομάδα στην οποία συμμετείχα υλοποίησε το βιωματικό εργαστήριο με θέμα «Μετά την ανακάλυψη ενός αρχαιολογικού ευρήματος σε μια πλατεία όπου ζουν άστεγοι, τίθεται το ζήτημα της ανάδειξης του ευρήματος και της απομάκρυνσης των αστέγων.»
Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προβληματιστήκαμε, για το ποια θα ήταν η στάση μας σε κάποια αντίστοιχη περίσταση.
Στη συνέχεια, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να προβληματιστούμε για τα όρια και τις χρήσεις εννοιών, όπως ο Δημόσιος, ο ημι-δημόσιος και ο ιδιωτικός χώρος και το πώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία συμμετοχικών μνημείων και πρότζεκτ πολιτισμού, δημόσιας τέχνης & δημόσιας ιστορίας. Επίσης, τι είναι ένα εφήμερο μνημείο ή εφήμερη εγκατάσταση, εναλλακτικό μνημείο ή αντι-μνημείο, ψηφιακό μνημείο, που μπορεί να δίνουν βήμα και να αναδεικνύουν περισσότερο αφανείς ή ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Είδαμε σχετικά παραδείγματα έργων συμμετοχικών πρότζεκτ, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, π.χ. από την Ελευσίνα, που πρόσφατα ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Μουσεία ή εναλλακτικά μνημεία στο Μπρούκλιν και στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Ακολούθως, χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες και αναλάβαμε τη δημιουργία συμμετοχικών πολιτιστικών έργων. Ουσιαστικά, μέσα από αυτή τη διαδικασία, γίναμε κι εμείς παραγωγοί και καλλιτέχνες συμμετοχικού συλλογικού έργου.
Οι γνώσεις και οι εμπειρίες που είχαμε από τις δραστηριότητες αυτές, όπως και τα ιδιαίτερα προβλήματα των περιοχών από τις οποίες προερχόμαστε, έγιναν αφορμή για προβληματισμό και συζήτηση του θέματός μας σε βάθος, στην απογευματινή μας συνεδρίαση. Από αυτή τη συνεδρίαση προέκυψαν σχετικά ερωτήματα, τα οποία την επομένη μοιραστήκαμε με τον υπουργό παιδείας κ. Πιερρακάκη και έτσι αρχίσαμε να διαμορφώνουμε σκέψεις και προτάσεις για να μοιραστούμε με όλους και όλες στην ολομέλεια.
Ολοκληρώνοντας, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το ίδρυμα της Βουλής παρά τις απαιτητικές δραστηριότητες στις οποίες μας ενέπλεξε, φρόντισε και να μας ψυχαγωγήσει. Μας πρόσφερε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την εξαιρετική θεατρική παράσταση «Άμλετ» στο ανοιχτό θέατρο Παπάγου, ενώ πραγματοποίησε και μια αποχαιρετιστήρια συναυλία στον προαύλιο χώρο της Βουλής.
Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα της Βουλής των Εφήβων ήταν μια μοναδική και πρωτόγνωρη εμπειρία. Αποτέλεσε σημαντική πηγή ερεθισμάτων, η οποία εμπλούτισε την κοσμοθεωρία μου, αλλά συνάμα υπήρξε αφετηρία για προσωπικούς προβληματισμούς και αμφισβητήσεις. Προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε μαθητή/τρια να συμμετέχει στο πρόγραμμα αυτό.
